A mina da Toca é unha explotación aurífera romana a ceo aberto na cal se aprecia como no seu aproveitamento seguiron os filóns de cuarzo aurífero incrustados na rocha de xisto cristalino. O ouro, cunha riqueza media de 0,2 g por cada 1.000 kg de rocha, atópase nos filóns de cuarzo transversais ao eixo da mina (os paralelos a el son estériles) e nos de pedra areenta en contacto con eses. Estes pequenos filóns auríferos de cuarzo e pedra areenta prolónganse cara ao SL e ao NL da mina da Toca e foron intensamente explotados por Roma, como demostran as explotacións próximas de Torubio Oeste, Torubio Leste, Millares e Monte Barreiro. En total, nas cinco explotacións removéronse uns 2.700.000 m3 de rocha, 800.000 m3 dos cales foron na mina da Toca.

O máis espectacular na mina da Toca é a gran corta ou fendedura de explotación, con 670 m de lonxitude aproximadamente, que vai ascendendo da cota de 750 m ata a de 1020 m, salvando un desnivel de 270 m. A súa anchura varía de 40 a 95 m e a súa profundidade dos 3 m dos puntos máis profundos, aos 15 m, nos máis superficiais. Probablemente, un importante volume de rocha arrancouse do monte a base de cuñas de madeira e pancas, empregando para iso, como axuda, a acción do lume. Na mina consérvanse todas as estruturas usadas polos romanos para a explotación do ouro coa axuda da enerxía hidráulica.

FOTOGRAFÍAS

VISTA AÉREA DA MINA

ZONA INFERIOR DA EXPLOTACIÓN

A focha ou concavidade destinábase á recollida e á primeira elaboración do mineral extraído.

ZONA XA EXPLOTADA

Na parte da esquerda da fotografía poden verse os traballos de minería e as canles de explotación.

Ruina montium

1.– A auga almacenábase en depósitos.

2.– Escavación de túneles e galerías.

3.– Introdución da auga en tromba.

4.– A auga provoca gretas.

5.– As gretas fan que a montaña colapse.

6.- A rocha abatida, unha vez seleccionada e convertida en po a parte que contén o ouro, arrástrase cara ás canles de lavado onde se recolle o mineral.

La mina de Toca es una explotación aurífera romana a cielo abierto en la que se aprecia como en su aprovechamiento siguieron los filones de cuarzo aurífero incrustados en la roca de esquisto cristalino. El oro, con una riqueza media de 0,2 gr por cada 1.000 kg de roca, se encuentra en los filones de cuarzo transversales al eje de la mina (los paralelos a él son estériles) y en los de arenisca en contacto con esos. Estos filoncillos auríferos de cuarzo y arenisca se prolongan al SE y al NE de la mina de Toca y fueron intensamente explotados por Roma, como lo demuestran las explotaciones cercanas de Torubio Oeste, Torubio Este, Millares y Monte Barreiro. En total, en las cinco explotaciones, se removieron unos 2.700.000 m³ de roca, de ellos 800.000 m³, lo fueron en la mina de Toca.

Lo más espectacular en la mina de Toca es la gran corta o hendidura de explotación, con 670 m de longitud aproximadamente, que va ascendiendo de la cota 750 hasta la de 1020 m, salvando un desnivel de 270 m. Su anchura varía de 40 a 95 m y su profundidad de los 30 m, de los puntos más profundos, a los 15 m, en los más superficiales. Probablemente un importante volumen de roca se arrancó del monte a base de cuñas de madera y palancas, utilizando para ello, como ayuda, la acción del fuego. En la mina se conservan todas las estructuras empleadas por los romanos para el laboreo del oro con ayuda de energía hidráulica.

FOTOGRAFIAS

VISTA AÉREA DE LA MINA

ZONA INFERIOR DE LA EXPLOTACIÓN

El socavón o concavidad era destinado a la recogida y primera elaboración del mineral extraído

ZONA YA EXPLOTADA

En la parte de la izquierda de la fotografía se pueden ver los trabajos de minado y los canales de explotación

Ruina Montium

1.– El agua se almacenaba en depósitos.

2.– Excavación de túneles y galerías.

3– Introducción del agua en tromba.

4.– El agua provoca grietas.

5.– Las grietas hacen que la montaña colapse.

6.- La roca abatida, una vez seleccionada y convertida en polvo la parte que contiene el oro, se arrastra hacia los canales de lavado donde se recoge el mineral.

Toca is a Roman open-pit gold mine where we can appreciate how auriferous quartz veins in crystalline schist rock were followed in search of gold. Gold, with an average concentration of 0.2 gr/1,000 kg of rock, occurs in quartz veins located transverse to the mine axis (parallel veins are barren) and in sandstone veins being in contact with them. These auriferous quartz and sandstone veins extend to the SE and NE of the Toca mine, and were extensively exploited by Rome, as evidenced by the nearby mines in Western Torubio, Eastern Torubio, Millares and Monte Barreiro. In total, in these five mines, about 2,700,000 m³ of rock were removed, 800,000 m³ of which in the Toca mine.

What is more spectacular about the Toca mine is the large pit or cut, with a length of approximately 670 m, going from a spot height of 750 up to 1,020 m, covering a slope of 270 m. Its width ranges from 40 to 95 m, and its depth, from 30 m, at its deepest points, to 15 m, at the ones nearer the surface. A large amount of rock was probably removed from the hill using wooden wedges and levers, and assisted by the action of fire. All the water-powered structures used by the Romans for gold mining still remain in the mine.

PHOTOGRAPHS

OVERFLYING THE MINE

LOWER ZONE OF THE MINE the tunnel or gallery was used for pick-up and first processing of ore.

ALREADY-EXPLOITED ZONE

The photograph on the left shows the mining works and ground sluices.

Ruina Montium

1.– Water was stored in reservoirs.

2.– Excavation of tunnels and galleries.

3.– Water introduced at high pressure.

4.– Water creates cracks.

5.– Cracks make the mountain collapse.

6.– The wrecked rock, once the gold-bearing portion is selected and turned into dust, is dragged into the washing channels where the ore is collected.